Eli yüzü şiire bulanmış bir çocuğum,
Üstüm başım kalem lekesi...
Evim, odam, masam darmadağınık,
Her tarafta bir kitap, bir kalem, bir defter sayfası...
Ruhum yaralarla dolu,
Bir yanımda afrikada ki açlık,
Bir yanımda Ortadoğuda ki kan,
Yüreğimin tam ortasında vatan...
Hayat uzun bir yol... Ve bu yolda ne güzeldir; insan olmak, insan kalmak, insanca yaşamak... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder