RUHUNUZU KAYBETMEYİN, O HER ŞEY İÇİN YETER!

Yavaşlık hep hatırlatır, hızlılık ise unutturur. 

Telefonlar hızlıdır mesela; 

Konuşulanlar, söylenenler hep unutulur!

Mektuplar ise yavaştır; 

O yüzden hep vardır,

Hep hatırlatır!

Herkes bir arayış içerisinde,
Sorsan, kimse gerçekte ne aradığını bilmiyor!,
- Ruhlarımızı arıyoruz...
Çok kısa sürede o kadar yol aldık ki, ruhlarımız bizden çok uzakta kaldı.
Şimdi biraz durup, ruhlarımızın bize yetişmesini beklemeliyiz...

Dağları bölen,

Nehirlerle yarışan,

Köprülerden geçen,

Ağaçları selamlayan,

Çocuklara el sallayan,

Güne bakanlara göz süzen,

Geçmişin hüznünü, geleceğin umudunu yaşatan,

Yolcularına yepyeni dostluklar hazırlayan kara trenler gibi yaşayalım,

Freni patlamış kamyon gibi değil!

Ki ruhlarımız geride kalmasın.

Aceleye gerek yok.

Hayat biz izin verdiğimiz gibi geçiyor;

İyi ya da kötü, mutlu ya da mutsuz, hızlı ya da yavaş...

Her şey bizim elimizde; başarı, sevgi, aşk...

Yeter ki ruhlarımızı geride bırakmayalım,

Biraz durup bekleyelim,

Bize yetişsinler!

Kendinize zaman ayırın!
Bir kitap okuyun,
Bir film izleyin,
Bir şiir yazın,
Hayal kurun,
Şarkı söyleyin
Ve bekleyin!
Ruhunuzun, size yetişmesini bekleyin...