7 Nisan 2016 Perşembe

MEĞER İLİM BİR HİÇ İMİŞ; İLLA EDEP, İLLA EDEP!

Ehl-i diller arasında aradım kıldım talep
Her hüner makbul imiş, illa edep, illa edep

Edep, ahlakın altın oranıdır, yani gözün ve gönlün fıtrattan aşina olduğu hal. Ayrıca insanın kendisiyle, eşyayla, kainatla ve elbette hakikatle kuracağı ilişkinin yegane girizgahı. Tüm varlığı ihata eden/etmesi gereken aşikar örtü.
Edep, bir tür kişilik ve karakter özelliğidir, insanı ar ve utanç verici hallerden muhafaza eden haslet. Tabiri caizse o bir gen dizilimi dir, var olduğu bünyeyi her türlü maddî ve manevî tehlikelerden koruyan kalkan. 
Edep, kendini ve aynı zamanda haddini  bilmektir. Yani nezaket, zerafet, terbiye, utanma ve hicap duygularına sahip olmak. 
"Edep, aklın suretidir."demiş Hz.Ali
"Edep, insanın ziynetidir." demiş büyükler...

Edep bir tâc imiş nûr-ı hudâ'dan 
Giy ol tacı emîn ol her belâdan 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder