"Genç ve hür iken, düşlerim sonsuz iken, dünyayı değiştirmek isterdim.
Yaşlanıp akıllanınca, dünyanın değişmeyeceğini anladım.
Bende düşlerimi kısıtlayarak, sadece memleketimi değiştirmeye karar verdim.
Ama o da değişeceğe benzemiyordu.
İyice yaşlandığımda, artık son bir gayretle, sadece ailemi, kendime en yakın olanları değiştirmeyi denedim.
Ama maalesef bunu da kimseye kabul ettiremedim.
Şimdi ölüm döşeğinde yatarken birden fark ettim ki; önce kendimi değiştirmeliydim.
Kendimi değiştirseydim, ailemi ve yakınımdakileri değiştirebilirdim.
Onlardan alacağım ilhamla memleketimi daha ileri götürebilirdim.
Kim bilir, belki dünyayı bile değiştirebilirdim!"
Bu nedenle dünyayı kurtarmaya önce kendinden başlamak lazım.
Kendini kurtarmaktan acizken, fedakarlık edebiyatıyla memleketi kurtarmaya çalışanlar, bu ülkeye en fazla zarar verenlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder