9 Haziran 2016 Perşembe

HAYVAN BAKAR, İNSAN OKUR!

Okumak sûrete bakarak aslı tahsil etmektir.
Yâni manaya ermek, yâni görünene bakarak görünmeyeni akletmek...
Ve hattâ yüreğinde hissetmek!


Bahr içinde katreyim bahr oldu hayrân bana,
Ferş içinde zerreyim arş oldu seyrân bana.
Dost göründü çün ayân kalmadı bir şey nihân,
Tûfân olursa cihân bir katre tufân bana.
Sûrette nem var benim sîrettedir ma’denim,
Kopsa kıyâmet bugün gelmez perişân bana.
Kâf‐ı dil Ankâsıyım sırrın âşinâsıyım,
Endişeler hâsıyım ad oldu insân bana.
Niyâzî’nin dilinden Yûnus durur söyleyen,
Herkese çü can gerek Yûnus durur cân bana.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder