İNSAN, ZAMAN VE MEKAN - AHMET HAMDİ TANPINAR

Ne içindeyim zamanın, ne büsbütün dışında;

Yekpare, geniş bir anın parçalanmaz akışında.

Bir garip rüya rengiyle uyuşmuş gibi her şekil,

Rüzgârda uçan tüy bile benim kadar hafif değil.

Başım sükûtu öğüten uçsuz bucaksız değirmen;

İçim muradına ermiş, abasız, postsuz bir derviş.

Kökü bende bir sarmaşık olmuş dünya, sezmekteyim;

Mavi, masmavi bir ışık ortasında yüzmekteyim.