HZ.İNSAN - DÜCANE CÜNDİOĞLU

Kişinin insanlığını kaybetmesi;
Bilme isteğini kaybetmesiyle,
Bilme iradesini kullanmaktan vazgeçmesiyle,
Yani aşktan ümidini kesmesiyle gerçekleşir.

Modern çağda insan kaybediyor,
Kayıp gidiyor,
Dahası kaybedip gidiyor...

Dilerseniz bu ezeli kaybediş öyküsünü bir de William SHAKESPEARE'in dilinden dinleyelim.
"Oh, I have lost my reputation!
I have lost the immortal part of myself, and what remains is bestial."

-Ah, ki ne ah, kaybettim haysiyetimi!
Ölümsüz olan yanımı kaybettim, ve geriye bir tek hayvani yanım kaldı.

Ah, ki ne ah!
Hakikaten insan, insanlık itibarını kaybetti.
Çünkü Shakespeare'in deyişiyle ölümsüz yanını(immortal part), yani anlama/bilme/tanıma yetisini, insan olabilme kabiliyetini yitirdi insan,
Hem de yitirebileceği kadar!..

Elinde kalan ne var şimdi?

Cevap verilmişti oysa: Bir tek hayvani yanı, en canavar yanı kaldı insanın!
Anlama, bilme, tanıma yetisi olduğu halde; bu yetilerini kullanmak istemeyen,
Anlamaktan, bilmekten, tanımaktan kaçınan,
Hatta kaçınmak ne kelime; bizzat kaçan bir canlı.

Sözün özü modern insan, insan olmaktan vazgeçti.
Hal böyle olunca da; sadece kendini değil, aşkı da kaybetti..

Sorulduğu için söylüyorum;
Hayvanlığın tezahürlerine aşk adı verilişi,
Aslında bu kaybediş öyküsünün başlangıcıyla eş zamanlıdır.
Ah, ki ne ah!