Sahip olduğumuz en kıymetli şey karşılığında "Zaman" karşılığında ne kadar değersiz meta varsa ona talip olmak.
Ölümü düşünmeden, ölümün gelişini beklemeksizin yaşayabileceğini sanmak.
Varlığa gelir gelmez dönmeye başlayan yaşam ibresinin hızlanıyor olmasına aldırmadan, sözüm ona "Mülkiyet" hırsıyla sağa sola saldırmak.
Hem de bize ayrılmış "Zaman" payının azaldığını bile bile.
Yeryüzünde insanoğlunun sürekli ıstırap duygusu içinde yaşamasının bir tek nedeni var: Mülkiyet.
Yani;
•Sahip olmak
ve
•Sahip olduğumuzu sürekli kılmaya çalışmak.
Acılarımız hep buradan kaynaklanıyor:
•Sahip olamazsak.
•Sahip olduğumuzu koruyamazsak.
Peki kişi kendisine sahip olmadan, kendi dışındakilere sahip olabilir mi? (Olamaz) Bu yüzdendir ki çocuklar ve deliler mülkiyet edinemez.
