İzlerken; baştan sona gözlerim doluydu...
Yüreğim taşkın,
Öfke, üzüntü, isyan
Hepsi sökün etti bir bir zihnime
İnsandan ve insanlığımdan nefret ettim yer yer
Vatan için, özgürlük için, bizim için canından geçenlere dualar ettim,
Yüzyıllardır sömürgecilik yaparak milyarlarca insanın kanını döken,
Aklın sınırlarını zorlayacak işkencelerle milyarlarca insanı bedenen ve ruhen çökerten,
Ülkeleri yokluğa ve sefalete sürükleyen o tek dişi kalmış canavarlara lanetler okudum.
Onların peşlerinden giderek kendi insanını harcayan;
Eşini, dostunu, komşusunu, arkadaşını kabilecilik yaparak ötekileştiren,
Çıkarları uğruna hem kendini, hem vatanını satan,
Geleceğini celladına peşkeş çeken insanlara: Yerin dibine batın dedim
Ve filmi aklımda şu üç kelimeyle bitirdim "Oku" "Eğit" "Öğret"
Gerçek bir yaşam öyküsü,
Mau Mau Kabilesinden olan, 84 yaşındaki inatçı Mague'nin öyküsü
Ülkesinin özgürlüğü için savaşmaya yemin etmiş bir kabilenin Britanyalılar tarafından yok edilmeye çalışılmasının öyküsü
Özgürlük mücadelelerinden ötürü ülkenin diğer bazı kabileleri tarafından dahi suçlanan ve dışlanan bir kabilenin öyküsü
Geçmişini unutanların ve tarihine yabancılaşanların öyküsü
Eğitimin, kitabın, kalemin, okulun, okumanın kıymetini bilenlerin, bilmeyenlere karşı verdiği takdire şayan mücadelenin öyküsü
Özgürlüğün, insanlığın, varolmanın, azmin, kararlılığın, öncülüğün, başarının ve zaferin öyküsü...
"Bize susmamızı söylediler. Biz de sesimizi yükselttik."
Ve bedelini sivri kalemlerle sağır edilen kulaklarımızla, kızgın maşalarla kör edilen gözlerimizle, kesilen ayak parmaklarımızla, kırılan kafataslarımızla, gözlerimizin önünde öldürülen eş ve çocuklarımızla ödedik.Hiç kimsenin toprağında değil, hiç kimsenin yaşam alanında değil, hiç kimsenin vatanında değil;
Kendi ülkemizde, kendi toprağımızda, kendi güğümüzün altında olduğumuz için ödedik.
Vatanımıza, özgürlüğümüze, geleceğimize sahip çıkmak istediğimiz için ödedik.
Varlığımızı köle olarak değil; kendi ülkemizin, kendi kendimizin efendisi olarak sürdürmeyi düşlediğimiz için ödedik.
"Eğitim Sen Toprak Olana Kadar Devam Eder."
Öğrenmenin zamanı, yeri ve yaşı yoktur. İnsan doğumdan ölüme sürekli öğrenir, öğrenmelidir, öğretmelidir...Doğruyu öğrenmelidir,
Geçmişini öğrenmelidir,
Tarihini öğrenmelidir,
Atalarını öğrenmelidir,
Azmi, mücadeleyi, düşünmeyi ve gücün kalemde saklı olduğunu öğrenmelidir.
Vatanını en çok sevenin, vatan için en çok çalışan olduğunu öğrenmelidir.
Toprağında yetişen her çiçeği, göğünde uçan her kuşu, rengi, kokusu, cinsi ne olursa olsun bir bilmeyi, bir olmayı, birlik olmayı öğrenmelidir.
"Eğer okuyup yazamıyorsak, hiçbir şey değiliz."
Keçiler okuyamaz. Keçiler yazamaz. Keçiler düşünemez. Eğer okuyamıyorsak, yazamıyorsak ve düşünemiyorsak bir keçiden ne farkımız olur?Okumalısınız çocuklar; okumalı, yazmalı ve öğrenmelisiniz. Düşünmeyi öğrenmelisiniz. Benim gibi bir keçi olmamalısınız.
Evet ben bir keçiyim!
-Evet, sen bir keçisin Mague! İnatçı bir keçi ve keçiler çok zekidir. Yapmak istediklerini de başarırlar. Tıpkı senin gibi Mague, tıpkı senin gibi...